Overigens is die middeleeuwse gewoonte niet helemaal verdwenen. Als aanstaande koningin, maakte Máxima in 2001 een kennismakingstour door Nederland. Niet helemaal toevallig startte ze háár ‘Blyde Incomste’ in… Breda. 

De Nassaus brachten welvaart in Breda. Ze werkten als een magneet op ambachtslieden en kunstenaars. In de buurt van zo’n rijke familie kon je immers een goede boterham verdienen en er was ruimte voor vernieuwing en creativiteit. 
Breda kreeg de uitstraling van een hofstad, met grote, voorname huizen voor de hofhouding en belangrijke gasten. Die hofhuizen zie je nog steeds in de historische binnenstad. Onder meer aan de Catharinastaat en de St. Janstraat (Huize Ocrum). Ook de drie panden in de Nieuwstraat, waarin Hotel Nassau Breda is gevestigd, waren oorspronkelijk hofhuizen.

Om een paar wapenfeiten te noemen: Hendrik liet het Mastbos aanleggen, bouwde nieuwe verdedigingswerken en voorzag Breda, na de grote stadsbrand van 1534, van vernieuwende bouwverordeningen.
Maar het meest in het oog springend: hij bracht de renaissancekunst naar de noordelijke Nederlanden. Door zijn verblijf in Spanje (Hendrik was opperkamerheer aan het hof van Keizer Karel V) was hij daarmee in aanraking gekomen. Samen met zijn derde vrouw, de schatrijke Spaanse Markiezin Mencía de Mendoza, liet hij het Kasteel van Breda verbouwen tot renaissancepaleis met kasteeltuinen.

Om het kasteel te kunnen uitbreiden moest het begijnhof, dat toen nog op het Kasteelplein lag, verhuizen naar de huidige plek in de Catharinastraat. Als tegenprestatie beloofde Hendrik dat het hof altijd onder bescherming van de Nassaus zou blijven.

Hendrik introduceerde de renaissancekunst ook in de Grote Kerk Breda. Zo gaf hij bijvoorbeeld opdracht voor het maken van de Prinsenkapel en het grafmonument voor Engelbrecht II, een van de pronkstukken van de Grote Kerk.

Willem was van huis uit Luthers, maar werd vanaf zijn elfde aan het hof van Karel V katholiek opgevoed. 
Als 18-jarige trouwde hij met Anna van Egmond en ging als Heer van Breda wonen op het Kasteel van Breda. Hij diende aan het hof van Karel V en later diens zoon Filips II. 

Willem ging tijdens de Tachtigjarige oorlog voorop in de strijd tegen de Spanjaarden. Dat zorgde voor een breuk tussen Willem en Filips en leidde zelfs tot de moord op Willem in 1584 in Delft.
Hoewel hij al een aantal jaren weg was uit Breda, wilde hij wel in de Grote Kerk begraven worden, bij zijn eerste vrouw Anna en hun dochtertje Maria. Omdat Breda in Spaanse handen was, werd Willem bijgezet in Delft, zoals na hem ook zijn opvolgers.