René! I’m still standing bij de Grote Kerk Breda

In het hart van de tentoonstelling staat het beroemde praalgraf Le Squelette. Dit monument werd in de 16e eeuw opgericht voor René van Châlon, de eerste, en inmiddels bijna vergeten, prins van Oranje-Nassau. Hij sneuvelde in 1544, slechts 25 jaar oud, en vond zijn laatste rustplaats in de Prinsenkapel van de Grote Kerk Breda. Uit liefde en verdriet liet zijn weduwe, Anna van Lotharingen, in het Franse Bar-le-Duc een indrukwekkend praalgraf vervaardigen.

Het standbeeld van René is uitzonderlijk: rechtop, met zijn hart in zijn hand, herinnert hij ons aan de vergankelijkheid van het bestaan en aan de universele emoties die daarbij horen. Met de komst van Le Squelette naar de Grote Kerk Breda vloeien verleden en heden samen in een tentoonstelling die een reis maakt door tijd, herinnering en gevoel.

Vijf eeuwen later vormt dit bijzondere monument de inspiratiebron voor een tentoonstelling waarin twaalf kunstenaars, hedendaags en historisch , reflecteren op de grote en kleine emoties van het leven. Verdriet, vreugde, verlangen, angst en hoop worden tastbaar in schilderijen, sculpturen, fotografie, installaties en videowerken van onder anderen Laurence Aëgerter, Alicia Framis, Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin, Oscar Muñoz en Victor Sonna.

Kunst én muziek spelen in deze tentoonstelling een rol als gids bij onze meest dierbare en kwetsbare momenten. Speciaal voor René! I’m still standing werkt de Grote Kerk Breda samen met een gastcurator die bij ieder kunstwerk een muziekstuk selecteert. Elk gekozen nummer voegt een nieuwe laag toe en opent een gesprek over de kracht van verbeelding bij het beleven en verwerken van emoties.

Zo wordt Le Squelette niet alleen een herinnering aan een jonge prins, maar ook een spiegel voor onszelf: een uitnodiging om stil te staan bij wat het betekent om mens te zijn.