Concert Qui Vive: Voices of Light

Liefhebbers van klassieke muziek in Breda en omgeving zijn inmiddels bekend met de concerten van Qui Vive, de groep koorzangers en orkestmusici die één keer per jaar richting Breda komt. Traditioneel vormt dat concert in Breda de afsluiting van de zomertournee die het gezelschap elk jaar maakt in Frankrijk.

Dit jaar komt Qui Vive op 7 september naar Zandberg58. Qui Vive krijgt altijd veel waardering voor zijn gevarieerde programma's, maar zo nu en dan wordt deze gewoonte doorbroken en wordt één groot werk gekozen om het hele programma te vullen. In 2025 is dat Richard Einhorns Voices of Light. Het is een prachtig oratorium uit 1994, geïnspireerd op de speelfilm The Passion of Joan d'Arc uit 1928 – een van de laatste jaren van de stomme film – over Jeanne d'Arcs laatste uren voor haar executie.

De film wordt tijdens de uitvoering van Qui Vive niet vertoond, in plaats daarvan zijn in de voorstelling eenvoudige theatrale elementen ingebouwd.

Qui Vive is een Nederlands semi-professioneel koor en orkest dat jaarlijks, sinds 1998, aan het begin van de zomervakantie naar Frankrijk vertrekt om een weekje te genieten van klassieke muziek en een ontspannen vakantie door te brengen op een camping. De muzikale leiding is in handen van Ad van Unen, de regie is dit jaar verzorgd door Wendy Roobol.  De onderlinge band die door de jaren heen is ontstaan en de gedeelde liefde voor muziek zijn terug te vinden in de kwaliteit van de uitvoeringen.

Deze zomer brengt Qui Vive een indrukwekkend werk over het lijden van Jeanne d'Arc, die door haar belangrijke rol tijdens de Honderdjarige Oorlog nog steeds een heldin is voor veel Fransen. Einhorn heeft naar eigen zeggen geprobeerd de muziek zo tijdloos en eenvoudig mogelijk te houden, waarbij hij verwijst naar het beeld van Jeanne: eenvoudig op het eerste gezicht maar in werkelijkheid zeer complex. Er is slechts één personage, Jeanne, en haar rol wordt vertolkt door twee sopranen en twee alten. Einhorn vindt dat Jeanne d’Arc en haar geschiedenis een feministisch karakter hebben. Voor de tekst van zijn oratorium heeft hij daarom antieke bronnen gebruikt van met name middeleeuwse mystica’s, waaronder Hildegard von Bingen.